Rüzgar

 Rüzgar oldum,  

Estim saçlarının arasından,  

O kadar esip gürledim;  

Bozulan sadece saçların mı?

Ceplerimde kırıntıları kalmış yıldızların,  

Gözlerine yakışır diye sana alınmış,  

Geceleri başucunda izleyip  

Hayallere dal.

Bu aralar hep sonbahar.  

Kusura bakma,  

Gözüme biraz toz kaçtı;  

Ciğerlerimde biraz sızı.

Rüzgar oldum,  

Sana dokunmadan gideceğim,  

Silüet gibi.  

Güneş batarken yalandan  

İnsanın içini ısıtması gibi.  

Uzun zamandır güneş yok;  

Kimsenin yalanlarına ihtiyacım yok.

Kaygı, saygı, umut,  

Hepsi algı;  

Hepsini unut.  

Beklemediğin anda gelir ya tanyeli,  

Beklemeden gidenlere söylenemez "dön geri."

Yeşil yumak sicimleri  

Bağlar geçmişimle beni.  

Sırtımdaki yükleri  

Vermem sana geri.

Eski öykülerde anlatılır deniz havası,  

Titreyen yüz hatları,  

Yan koltukta tavla hayatı.  

Bakma bana,  

Ben rüzgar oldum.  

Ellerim tutmaz hayalleri;  

Uçuşur parmaklarımın arasından.  

Elinde fırçayla boya tüm solmuş çiçekleri,  

Kurumuş dalların arasından.

Sahilde ayakkabılara sızan kum taneleri,  

Yanında süzülür mevsim kelebekleri.  

Ansızın belirecek geçmişte bıraktığım ayak izleri;  

Takip et, yüzüne vuracak akşam meltemi.  

Bakma bana,  

Ben rüzgar oldum;  

Kışın gece sessizliğinde bulursun sesimi.  

Ben de unuttum,  

Sen sadece dinle beni.